Hevige menstruatiepijn hoort erbij? Niet per se. Het kan op een serieus medisch probleem duiden. Naar schatting een op de tien vrouwen (sommige experts gaan zelfs uit van een op de acht) heeft namelijk last van endometriose. Bij maar liefst 40% van de vrouwen met vruchtbaarheidsklachten is endometriose de oorzaak.
Het is bijna niet te geloven, maar in oktober 2002, toen de Endometriose Stichting werd opgericht, was er nog altijd geen Nederlandstalige informatie over deze chronische aandoening beschikbaar. Terwijl het bepaald geen recente ontdekking is. De aandoening werd voor het eerst beschreven in 1898 en al in 1910 publiceerde de Amerikaanse gynaecoloog John Albertson Sampson (1873-1946) een lijvige studie over de mogelijke oorzaak.
Endometriose is een chronische aandoening waarbij op baarmoederslijmvlies lijkend weefsel buiten de baarmoederholte groeit, op organen in de lage onderbuik en/of het buikvlies. Dat zorgt voor ontstekingen en deze kunnen – afhankelijk van de plek – een breed scala aan klachten geven. Hevige menstruatiepijn – en daardoor een of twee dagen per maand niet normaal kunnen functioneren – is de belangrijkste aanwijzing dat er iets mis is. Dit is het meest voorkomende symptoom. Er zijn er meer: cyclisch moeite hebben met plassen, een opgeblazen gevoel, vermoeidheid, hevig menstrueel bloedverlies, chronische buikpijn, pijn bij het vrijen, pijn rond de eisprong of pijn in de premenstruele fase. Maar om het extra verwarrend te maken, kun je dus ook endometriose hebben zonder klachten.
Hevige menstruatiepijn – en daardoor een of twee dagen per maand niet normaal kunnen functioneren – is de belangrijkste aanwijzing dat er iets mis is. Dit is het meest voorkomende symptoom
Hoe endometriose precies ontstaat, is nog altijd niet duidelijk. Meerdere theorieën doen de ronde. De bekendste wees in de richting van retrograde menstruatie. Menstruatie in de omgekeerde richting dus, waarbij bloed terugvloeit naar de eileiders. Deze theorie is al in 1992 weerlegd. Ongeveer 90 procent van de vrouwen menstrueert namelijk wel eens retrograad, maar lang niet iedereen krijgt endometriose.
Een andere theorie is dat in de buikholte embryologisch weefsel is achtergebleven, wat op latere leeftijd problemen geeft. Ook afweerstoornissen of omgevingsfactoren zoals milieuvervuiling zouden tot het ontstaan kunnen leiden. De kans is ook groot dat erfelijke factoren een rol spelen; in de ene familie komt het vaker voor dan in de andere, al is het verantwoordelijke gen nog niet gevonden. Meer onderzoek naar de oorzaak is nodig. Het duurt nog altijd veel te lang voordat de diagnose wordt gesteld; gemiddeld zo’n zeven tot acht jaar.
Anders dan vaak wordt uitgelegd, is endometriose geen baarmoederslijmvlies dat net als het endometrium dikker wordt gedurende de menstruatiecyclus en vervolgens meebloedt tijdens de menstruatie. Het weefsel lijkt wel op baarmoederslijmvlies, al zie je onder de microscoop duidelijke verschillen. En het reageert ook op de vrouwelijke hormoonhuishouding die de menstruatiecyclus regelt.
Niet meer menstrueren, bijvoorbeeld na de menopauze of na een baarmoederverwijdering, betekent dan ook niet per definitie dat het probleem is opgelost
Endometriose komt het meest voor bij vrouwen in de vruchtbare levensfase, maar er zijn ook endometriosehaarden gevonden bij jonge kinderen, in foetussen en zelfs bij mannen. Niet meer menstrueren, bijvoorbeeld na de menopauze of na een baarmoederverwijdering, betekent dan ook niet per definitie dat het probleem is opgelost. Verklevingen en vergroeiingen op of rond organen verdwijnen niet zomaar. Deze kunnen blijvend klachten geven.
Endometriose uit zich bij iedereen anders en vergt daarom een persoonlijk behandelplan. Wat voor de ene vrouw werkt, hoeft dat voor de andere absoluut niet te doen. Het ideale medicijn is nog niet ontwikkeld. Soms wordt gekozen voor pijnbestrijding, in andere gevallen voor hormoontherapie waarmee de cyclus wordt stil gelegd en daarmee dus ook de reacties van de endometriosehaarden. Lastige kwestie is dat veel behandelingen tot (tijdelijk) verminderde vruchtbaarheid leiden.
Endometriosehaarden kunnen door kundige gynaecologen, vaak in samenwerking met andere chirurgische disciplines, operatief worden verwijderd. Hiervoor is veel ervaring en goede kennis van endometriose nodig. Baarmoederverwijdering zou eventueel een oplossing kunnen zijn bij adenomyose (endometriosis interna); een vorm van endometriose waarbij de haarden in het spierweefsel van de baarmoederwand zijn ingegroeid, waardoor de baarmoeder groter wordt.
Klein lichtpuntje: voor endometriose is meer aandacht. Sinds 2008 is er een Europese richtlijn voor de behandeling, deze is inmiddels overgenomen door de Nederlandse Vereniging van Obstetrie en Gynaecologie (NVOG) en wordt geregeld vernieuwd. Het minder goede nieuws: het duurt nog altijd veel te lang voordat de diagnose wordt gesteld; gemiddeld zo’n zeven tot acht jaar. Vaak wordt endometriose voor iets anders aangezien, bijvoorbeeld voor ‘gewone’ menstruatiepijn of voor blaasontsteking. Onderscheid maken tussen gewone en ongewone menstruatieklachten is dus het devies.
Endometriose-adressen
Op de site van de jubilerende Nederlandse Endometriose Stichting is uitgebreide informatie te vinden, waaronder een test die je kunt doen als je vermoedt dat je endometriose hebt.
Endometriose Awareness Nederland is een besloten Facebookgroep voor lotgenoten.
Endometriose Lotgenoten Support…… Samen Sterk en ES EndoLounge Online zijn twee lotgenotengroepen waar je terecht kunt. Vaak is (h)erkenning onder lotgenoten al erg prettig.
Op de agenda
In september zijn er twee events om aandacht te vragen voor endometriose. Op 8 september fietsen gynaecologen van de endometriose teams van het MMC en het MUMC+ van Eindhoven naar Maastricht. Dit doen ze om het GirlsTalkPeriod project te steunen. Op zaterdag 22 september wordt tijdens de jaarlijkse Dam tot Dam wandeltocht door leden van de stichting aandacht gevraagd voor endometriose in het algemeen.
Lees ook:
Heb ik soms myomen?
Niet meer ongesteld
Te weinig: kan dat ook?
Wanneer is veel teveel?
En toen ging het mis
