Zo’n 40 miljoen vrouwen in Bangladesh zijn op maandverband aangewezen, maar voor 95% van hen is dat te duur. Als ze al weten dat er wegwerp maandverband bestaat. Voorlichting wordt namelijk nauwelijks gegeven, want menstruatie is er een groot taboe. Vrouwen gebruiken nu vaak oude lappen (nekra), die behalve oncomfortabel, ook erg onhygiënisch zijn. Het Bengaalse klimaat is erg vochtig. Wasbaar maandverband in de zon drogen en zo desinfecteren, zoals in Afrika wordt gedaan, kan dus niet. Met alle gezondheidsrisico’s vandien.
Met project Ritu (Bengaals voor seizoen) wil ontwikkelingsorganisatie Simavi het menstruatietaboe bestrijden, onder meer door voorlichting te geven aan meisjes én jongens, en door ervoor te zorgen dat vrouwen de beschikking krijgen over biologisch afbreekbaar wegwerp maandverband. Simavi doet dit samen met twee projectpartners: communicatiebureau RedOrange en kennisinstituut TNO.
Monique Wekking van TNO: ‘Wegwerp maandverband dat in Bangladesh verkrijgbaar is, heeft een anti-leklaag en strips van gewoon plastic. Als je het gebruik van dit maandverband gaat stimuleren, heb je een ander probleem: een milieuprobleem. Afvalmanagement bestaat in Bangladesh alleen in sommige delen van de grote stad. Op het platteland wordt gebruikt maandverband begraven.’
Nanodeeltjes van klei
TNO werkt nu aan een wegwerp maandverband met biologisch afbreekbaar plastic uit zetmeel en klei dat niet belastend is voor het milieu. ‘We doen dit samen met Rodenburg Biopolymers, een Nederlandse specialist in biologisch afbreekbare zetmeelplastics. Deze zijn niet per se geschikt voor maandverband en daar komt onze TNO-expertise van pas. Als je zetmeelplastics de juiste eigenschappen wilt geven voor toepassing in mandverband en wilt kunnen produceren tegen lage kosten, dan zijn nanodeeltjes van klei interessant om te mengen met zetmeel. Op deze technologie heeft TNO patent.’
De bedoeling is dat het innovatieve maandverband uiteindelijk lokaal geproduceerd en gedistribueerd kan gaan worden. ‘We zijn al in gesprek met de Bengaalse private sector. Als je een verschil wilt maken voor een heel land, is immers industriële productie nodig. Het gaat om grote aantallen. Met 40 miljoen menstruerende vrouwen heb je het bij een marktaandeel van 10% al over 4 miljoen gebruikers. Als die maandelijks 10 tot 20 verbanden gebruiken, dan heb je het over 480 tot 960 miljoen stuks per jaar. Dit concept kan dus een enorm gunstige impact hebben op het milieu, de economie en op de gezondheid en het comfort van vrouwen.’
Uiteraard kan biologisch afbreekbaar maandverband ook voor andere landen interessant zijn. ‘We denken in eerste instantie aan bijvoorbeeld India.’ Voor de Westerse wereld is dit idee niet van toepassing. ‘Hier is het afvalmanagement prima geregeld, dus is bio-afbreekbaar maandverband geen noodzaak.’
Lees ook:
Ondertussen in Nepal
Let’s face it, Period!
Wereldmeisjesdag
Je zou maar ongesteld zijn in … Bangladesh
Je zou maar ongesteld zijn in … Kenia