Vrouwen zouden tijdens hun menstruatie niet beschikken over een onbevangen en onpartijdig oordeel. Ze zouden zich dan laten leiden door hun gevoel in plaats van het recht. Die gedachte hield opmerkelijk lang stand. Daarom kreeg Nederland pas in 1947 een vrouwelijke rechter.

De Hoge Raad vreesde namelijk dat gehuwde vrouwen onvoldoende aandacht zouden geven aan hun werk omdat ze hun gezin voor laten gaan. Bovendien zouden ze tijdens de menstruatie niet helemaal normaal zijn. Gevreesd werd dat ze tijdens hun zwangerschap en maandelijkse periodes niet zouden beschikken over een onbevangen en onpartijdig oordeel. Mogelijk zouden vrouwen wél geschikt kunnen zijn als kinderrechter.

Rechtspraak is niet het enige vakgebied waar vrouwen werden geweerd vanwege hun hormonen

Al in 1915 werd voor het installeren van vrouwelijke rechters gepleit. Met name Tarquinus Johannes Noyon (1848-1929), tot 1927 procureur-generaal van de Hoge Raad der Nederlanden, vond dat geen goed idee. In 1921 schreef hij in een brief aan de Tweede Kamer dat er geen formele beletselen waren, maar dat er andere bezwaren zijn. Vrouwen zouden emotioneel kunnen worden en zich dan laten leiden door hun gevoel in plaats van het recht. Maar de tegenstand was groot.

Pas in 1947 ging de mannenwereld overstag. Minister Johan van Maarseveen van Justitie gaf toestemming vrouwelijke rechters te benoemen. Onder druk van de Tweede Kamer. Johanna Hudig (1907-1996, portret) had de primeur: op 5 november 1947 ging ze aan de slag als kinderrechter in Dordrecht. Zonder slag of stoot was dat niet gegaan: eerst kreeg ze nog een baan aangeboden als griffier. Toen ze die aanvaardde werd ze benoemd tot kinderrechter. Ze werkte ruim 25 jaar als rechter en ontwikkelde zich tot een autoriteit op het gebied van jeugdrecht, in Nederland en in het buitenland. Ze beschouwde het werk van een rechter als essentieel onderdeel van het strafproces: ‘Nog belangrijker dan een goede wet, is een goede rechter.’

Eind 2008 telde Nederland meer vrouwelijke dan mannelijke rechters: 1.207 tegenover 1.190 om precies te zijn.

Rechtspraak is niet het enige vakgebied waar vrouwen werden geweerd vanwege hun hormonen. NASA besloot pas in de jaren tachtig van de vorige eeuw dat er een vrouwelijke astronaut – Sally Ride – mee mocht op een missie. In 2014 kreeg de conservatieve Japanse politicus Yoichi Masuzoe tegenwind tijdens de gouverneursverkiezingen in Tokio. Zijn eerder gedane uitspraak (‘Als vrouwen ongesteld zijn, zijn ze niet normaal. Ze kunnen dan onmogelijk belangrijke, politieke beslissingen nemen, bijvoorbeeld wel of niet oorlog voeren’) leidde tot een heuse seksboycot onder de vlag van The asssociation of women who will not have sex with men who vote for Masuzoe. Deze mocht niet baten: Masuzoe won.

Period! is een onafhankelijk, online magazine over de menstruatiecyclus. De informatie op Period! vervangt geen medisch consult. Raadpleeg bij medische klachten altijd een arts. In redactionele artikelen kom je soms affiliatielinks tegen. Gesponsorde samenwerkingen vind je in de categorie Spotlight. Heb je vragen? Kijk dan even op onze contactpagina.

Lees ook:
Licht ontvlambaar
Menstruatieverlof: wel of niet?