‘Tja, ongesteld zijn is nou eenmaal niet leuk, meisje. Hier. De huisarts duwt twee doosjes in mijn handen: anticonceptiepillen en de pijnstiller Naproxen. Twee minuten later sta ik weer buiten.’ Een gastblog van copywriter Marloes Keeris die er lang over deed voordat ze de diagnose endometriose kreeg.
DOOR MARLOES KEERIS
Ik ben 14 jaar en ik ben negen dagen per maand ongesteld
Een vampier zou pissig zijn over de hoeveelheid bloed die ik in die negen dagen verspil. Ik lek zelfs door de Always Ultra Night én de oude handdoek in mijn bed. De anticonceptiepil brengt daar verandering in: het bloedverlies en de buikpijn verminderen.
Mooi, opgelost. Toch?
Mwoa. In de jaren die volgen komt de buikpijn terug als ik stopweek heb – mét een paar vrienden.
Rugpijn alsof een amateur-kickbokser op mijn nieren stompt.
Meerdaagse migraine alsof er een klopboor boven mijn oog drilt.
PDS (prikkelbare darm syndroom) houdt me soms wel een uur op de wc.
De migraine en PDS komen steeds vaker op de koffie
Ook als ik niet ongesteld ben, ben ik vaak misselijk van de hoofdpijn. En op mijn vaste hardlooprondje met buikkramp de bosjes induiken: het is geen pretje. Ik vraag de huisarts om een onderzoek. Ze kijkt vluchtig in mijn dossier. ‘Hm-hm. Heb je stress?’
‘Nee, niet echt. Die migraine en darmklachten komen random voor.’
‘Je hebt vast meer stress dan je denkt. Doe dáár maar wat aan.’
Mijn buikpijn noem ik niet eens
Ik ben er inmiddels van overtuigd dat het normaal is om je stopweek door te komen op ibuprofen en paracetamol. Sommige collega’s kijken me scheef aan als ik thuisblijf vanwege migraine. ‘Ik heb ook wel eens hoofdpijn, maar ík werk dan gewoon door.’ Dus meestal verbijt ik mijn klachten. Want zoals mijn moeder pleegt te zeggen: niet klagen, maar dragen. Dán ben je een flinke meid. Zo gaan er jaren voorbij.
Ik ben 38 jaar en ik heb een punaise in mijn lies
Zo voelt het bultje tenminste. Niezen, hoesten: ik durf het bijna niet door de pijn. De huisarts vraagt een echo aan. Ik zeg: ‘Zou het geen endometriose kunnen zijn? Want ik voel het vooral als ik ongesteld ben.’
‘Lijkt me niet’, zegt ze. ‘Als je ongesteld bent, is alles gevoelig daarbeneden.’
Twee weken later heeft het ziekenhuis plek voor een echo. Het zwarte vlekje op het scherm krijgt de diagnose liesbreuk. Niks alarmerends. Als ik extreem veel pijn krijg, mag ik bellen.
Twee jaar later is het zover
Mijn punaise doet meer pijn dan ooit tevoren en is flink opgezwollen. Ik kan diezelfde dag nog terecht bij de huisarts. Als ze probeert de bobbel terug te duwen, sla ik haar handen met een gil weg van de pijn. We krijgen allebei een rood hoofd. Ze belt het ziekenhuis: of ze het bij de eerste hulp willen proberen, met een morfine-infuus.
Zelfs na drie Fentanyl ga ik tegen het plafond
De zwelling is alleen maar gegroeid door het duwen. Daarom besluiten de artsen tot een spoedoperatie onder narcose. Het zou namelijk kunnen dat er een stukje darm klem zit in de liesbreuk. Ik ga meteen in regelstand en pak mijn telefoon. ‘Dit klinkt als de slechtste smoes ooit, maar ik word zo geopereerd. Morgen meeten lukt dus niet, haha’, zeg ik tegen mijn opdrachtgevers. Daarna krijg ik zo’n blauw kontloos hemd aan en word ik naar de OK gereden.
Plot twist: het was geen liesbreuk
De chirurg treft endometriose aan in mijn lieskanaal, vastgegroeid op een zenuw. Ofwel: baarmoederslijmvliesachtig weefsel dat meebloedt met de menstruatie. Alleen kan dát bloed nergens naartoe. En dat veroorzaakt vermoeidheid, pijn, ontstekingen, verklevingen – en vaak ook vruchtbaarheidsproblemen.
1 op de 10 vrouwen heeft endometriose. Bij minder dan 1% van hen zit het in de lies. Ik ben dus speciaal. Hoera.
De endometriose in mijn lies is met zenuw en al verwijderd. Zit het ook in mijn buikholte, mijn eierstokken of mijn darmen, waar het meestal voorkomt? Dat weet ik nog niet. Binnenkort spreek ik voor het eerst van mijn leven een gynaecoloog.
Heb jij ook heftige menstruatieklachten?
Ga naar de huisarts. Laat je niet afschepen met ‘ongesteld zijn is nu eenmaal niet leuk’-praatjes. Gelukkig heb ik geen kinderwens, maar ik had mezelf deze diagnose 20 jaar eerder gegund. Dat gun ik jou ook.
Over de auteur
Marloes Keeris is copywriter. Ze schrijft spicy teksten voor ondernemers die durven: SEO-proof, KOAG/KAG-proof en gaap-proof. En ze schrijft korte horrorverhalen voor de lol. Door haar ervaring met endometriose te delen, hoopt Marloes dat meer vrouwen en medisch professionals zich bewust worden van ook de ongewone endo-symptomen. Je vindt meer over haar op dashofginger.nl.
Ook voor Period! bloggen? Kijk hier
Inspiratie nodig?
The best of
Toen ik 14 jaar was, was de menopauze een feit, door Haley Cockman
Beste Ongesteldheid, door Yayeri van Baarsen
Mijn Cyclus & ik, door Mariette Reineke
Menstruatievakantie na chemo, door Cruz Santana
Reden voor een feestje, door Robyn Jones
Foto opening: Shutterstock.
Period! is een onafhankelijk, online magazine over de menstruatiecyclus. De informatie op Period! vervangt geen medisch consult. Raadpleeg bij medische klachten altijd een arts. In redactionele artikelen kom je soms affiliatielinks tegen. Gesponsorde samenwerkingen vind je in de categorie Spotlight. Heb je vragen? Kijk dan even op onze contactpagina.